Associaties bij een afwaskwast

Carina Smit

Carina Smit

25 november 2016

Op de Augustinusschool zijn we in 2013 met Stel je voor begonnen. Indertijd hadden we eerst een gezamenlijke teambijeenkomst, geleid door iemand van het KCR. Die bijeenkomst was er om onze verwachtingen duidelijk te krijgen. Welke plek neemt Stel je voor in op onze school? Waar willen we met elkaar naartoe? Om deze vragen te kunnen beantwoorden werd eerst onze verbeelding gestimuleerd. Door middel van associaties bij een afwaskwast bijvoorbeeld. Dat was grappig en het paste natuurlijk heel goed, want Stel je voor gaat over verbeelding, maar ik vond het nog best moeilijk.

Op de helling
Als leerkracht ben je gewend om les te geven vanuit een methode. Je denkt in termen van eindresultaten, ik tenminste wel. Bij Stel je voor gaat dit principe op de helling. Je leert om vooral naar het proces te kijken en dat te waarderen. Een proces kun je vooraf niet vastleggen, zoals je dat bij resultaten wel kunt. Je moet het gewoon volgen en daarbij je ogen goed openhouden. Dat loslaten van het resultaat is voor mij, en ik durf wel te zeggen voor ons, leerkrachten in het algemeen, nieuw en vaak ook best moeilijk, want zo zijn we niet opgeleid. Maar hoe spannend ik het ook vind, ik wil het wel graag leren.

Ik zie de grote meerwaarde van procesgericht werken. Het stimuleert de creativiteit, dat zie je bij de kinderen. En ze hebben er lol in. Het is belangrijk dat ze zelf oplossingen kunnen bedenken voor vraagstukken. Dat ze hun fantasie weten te gebruiken en niet alleen slaafs volgen wat er wordt opgedragen. Inmiddels heb ik voor Stel je voor twee lessen zelf bedacht en ook gegeven. Na de les kreeg ik feedback van de vakdocent. Ik was blij en opgelucht dat het goed was verlopen. Het was net zo spannend als het vroeger kon zijn, toen ik nog op de Pabo zat. Ik ga nog vier lessen zelf voorbereiden en uitvoeren. Hopelijk krijg ik meer zelfvertrouwen!

Het kunstje afkijken
In oktober van dit jaar hebben we weer een teambijeenkomst over Stel je voor gehouden, opnieuw voorbereid door het KCR. Hierin bleek dat we intussen allemaal wel weten wat Stel je voor is, wat je ermee bereikt, en hoe je het in principe in het lesprogramma kunt inpassen. Maar nu nog de praktijk. Hoe krijgen we dit beter in ons systeem, zodat we niet meer afhankelijk zijn van Maas, Villa Zebra en KCR? Ik weet het eerlijk gezegd nog niet zo goed. Daarom hoop ik zo dat we nog een jaar met Stel je voor verder kunnen, het kunstje nog beter kunnen afkijken en het ons eigen kunnen maken. Dat lijkt mij de eerste voorwaarde voor een betere borging.

We willen ook de ouders van onze leerlingen meer bij Stel je voor betrekken. Laten zien waar we mee bezig zijn, ze zullen het ongetwijfeld waarderen. We willen graag, maar we moeten ook nog zoveel andere dingen. Procesgericht werken is een grote overstap, en die kost nu eenmaal tijd en energie.

Carina Smit, leerkracht groep 4 en 5, Augustinusschool

Stel je voor komt voort uit een samenwerking tussen Maas theater en dans, Villa Zebra en Kenniscentrum Cultuureducatie Rotterdam (KCR). Waar Maas en Villa Zebra het programma samen met groepsleerkrachten in de klas ten uitvoer brengen, is het de rol van KCR om te monitoren en te onderzoeken of doelen en methodiek nog op elkaar aansluiten, en te adviseren hoe cultuureducatie beter binnen het schoolcurriculum verankerd kan worden. In deze blog een verhaal vanaf de ‘werkvloer’.