Jezelf

Een ander voor de hand liggend beginpunt bij het zoeken naar inspiratie voor jouw theater- of dansles ben jij zelf.

De leerkracht als kunstenaar
Hoe volg je je intuïtie? Hoe neem je je eigen interesses mee de klas mee in? Hoe kun je persoonlijk zijn? Bij een kunstenaar draait alles om wat hem/haar raakt en verbindt met wat er om hem/haar heen is. Durf je jezelf te laten zien, als leerkracht, als mens? Dit lijkt misschien moeilijk. Door je eigen kwetsbaarheid in te zetten, denk je je autoriteit te verliezen, maar het tegendeel is waar. Denk niet alleen vanuit de kinderen en wat zij leuk vinden, maar durf ook vanuit jezelf te denken.

Bijvoorbeeld
Stel, je wilde als kind altijd al vliegen. En het doel van je les is: durf in het onhaalbare te geloven, want dat deden alle grote geesten. Denk na over vliegen.
Wat zijn de voordelen van kunnen vliegen?
Zitten er ook nadelen aan?
Hoe zou de wereld eruit zien als iedereen kon vliegen?
En wat als er maar een klein groepje was dat vleugels ontwikkelde?
Je kunt dit ook ter plekke in de klas onderzoeken. Vliegen uitbeelden, het verlangen tot vliegen uitbeelden. In tableaus een verhaallijntje bedenken van iemand die eerst verlangt te vliegen en daarna ook vliegt.

Denk niet te snel dat ergens te weinig in zit. Een fascinatie betekent eigenlijk al dat er meer is dan alleen maar het onderwerp. De uitdaging is om te ontdekken wat dat ‘meer’ is. Schrik ook niet als je vastloopt op een idee. Er zijn twee manieren om daarmee om te gaan. Je kunt doorzetten. Geloven dat er ‘iets’ in je onderwerp zit en blijven zoeken naar een manier om het te ontwikkelen. Woody Allen zei een keer in een interview: ‘Eighty percent of success is showing up’. Of je kunt het idee even wegleggen en er morgen nog eens naar kijken. Je hoeft geen pitbull te zijn. Creatief zijn is een zoekproces. Fouten maken mag.