De theaterlessen op de Emmausschool gingen door

Sinds 15 maart jl. was Rotterdam in lockdown, met alle bijbehorende zorgen en onzekerheden. Maar theaterdocent Margriet Brosens ging door. Ze heeft op verzoek van de Emmausschool wekelijks online theaterlessen gegeven. 

Open blik
De afgelopen twee maanden waren de scholen dicht, maar zijn jouw lessen op de Emmausschool gewoon doorgegaan. Hoe ging dit?
Margriet: “De lessen zijn op een andere manier doorgegaan, de Emmaus heeft het iets anders aangepakt. Ik als vakdocent werd (mede)verantwoordelijk voor een groep, ik werk samen met leerkracht Jenny van groep 7. Ons eerste project was het online krijgen van alle leerlingen, hen in de online classroom krijgen en contact leggen met ouders over het thuiswerken. Omdat niet alle leerlingen even makkelijk bereikbaar zijn, was dit een grote klus voor de school. Daarna konden we een compleet programma maken: ik gaf online theaterlessen en belde de helft van de leerlingen. Deze samenwerking vraagt een open blik van leerkracht naar vakdocent en andersom. Jenny denkt mee met het inrichten van mijn online theaterlessen en ik help een leerling inloggen in Gynzy (een digitaal leerplatform voor het basisonderwijs, red.).”

Maakopdrachtjes
Kon je ook theater maken met de leerlingen?
Margriet: “Sommige leerlingen die ik goed ken, gaf ik maakopdrachtjes vanuit huis. Vanuit het boek ‘Reis door mijn kamer’, dat ik met hen aan het lezen was, heb ik ze steeds een maakopdracht gegeven. Ik las een stukje voor uit het boek en stelde vervolgens een vraag. Bijvoorbeeld: naar welk voorwerp kijk je nu? Beschrijf hoe je kamer eruit ziet. Maak een close-up foto van je eten enzovoort. Al die opnames en filmpjes wil ik met hen aan elkaar gaan plakken en (hopelijk) combineren met een live-les in de toekomst.”

Loeiharde parkiet
Hebben theaterlessen in deze gekke tijd ook meerwaarde?
Margriet: “Aan het begin was het vooral fijn dat de leerlingen elkaar tijdens mijn les zagen in de online classroom, iets leuks konden doen samen en dus op een fijne manier in contact bleven. Na een aantal weken wisten we steeds beter welke lessen meerwaarde hadden. Voor mij was dat het ‘kijkje in hun huis’. In de lessen op school probeer ik vaak verhalen van thuis in de lessen te gebruiken en nu kwamen die verhalen soms spontaan in beeld. Bijvoorbeeld toen leerlingen tijdens een dagopening vrijwel allemaal een soort koekje aan het eten waren (chebakia). Ze vertellen daar dan wat over en tonen vervolgens spontaan hun moeders die in de keuken staan. Ze gingen elkaar zelfs in de classroom nog tips over het beste recept geven. Deze dingen kun je direct gebruiken in een les (hoe ruikt jullie huis? waar eet je het liefst?). Er was ook een leerling die ik tijdens de telefoongesprekken nauwelijks kon verstaan omdat er een loeiharde parkiet doorheen floot. Dat bracht ons weer op een les over geluiden van thuis.”

Koppies
Nu gaan de basisscholen weer open. Blijf je online lesgeven of sta je binnenkort weer fysiek voor de klas? En wat vind je leuker?
Margriet: “Voorlopig blijf ik online lesgeven omdat ik verantwoordelijk ben voor de helft van de klas die thuis zit. Jenny is verantwoordelijk voor de andere helft die fysiek op school is. Het heeft allebei goede kanten. Theater blijft een fysiek vak, dus ik mis de (letterlijke) ruimte en het fysieke contact. Het heeft best even geduurd voor ik gewend was aan het strakke kader waarbinnen ik de koppies van de leerlingen zie. Daarnaast kost het ons nog steeds tijd iedereen goed te bereiken. Aan de andere kant leer ik sommige leerlingen beter kennen, doordat ze in hun eigen huis zitten. En dat ze een voor een kunnen praten, is soms ook wel rustig, haha.”