Voor altijd

Judith van Gelder

Judith van Gelder

16 december 2015

Hoe krijg je het zover dat lessen drama en beeldend niet meer louter als afzonderlijke lessen worden gezien? Maar dat ze worden geïntegreerd als het bijvoorbeeld gaat om taal en rekenen. Dat is waar we uiteindelijk naar streven. En hoe positief de ontwikkelingen op onze school ook zijn, er is nog wel een weg te gaan voordat we zover zijn. Bij ons op openbare basisschool De Wilgenstam loopt Stel je voor nu voor het derde jaar. Maar ik zou wel willen dat het project voor altijd op onze school bleef draaien.

Potentie
Het mooie van Stel je voor is dat aansluiting bij ons, het onderwijs, van het begin af aan de insteek is geweest. Zoeken hoe de leerkracht zo betrokken mogelijk kan raken, is het uitgangspunt. Onze leerlingen zijn vrijwel zonder uitzondering heel enthousiast. In de dramalessen en beeldende lessen zijn ze speelser, vrijer, ze krijgen de ruimte. Ook de deelnemende leerkrachten tonen zich positief. Ze zijn soms zelfs verrast welke onvermoede potentie ze bij hun leerlingen in de lessen van Maas en Villa Zebra te zien krijgen.

‘Harde’ resultaten
Ik zie ook nog wel ontwikkelpunten. Graag trek ik leerkrachten verder over de streep. De positieve effecten van drama en beeldend strekken zich ook uit tot de taakvakken, als je die op dezelfde creatieve manier geeft. Wat dat betreft zou ik ze eigenlijk met ‘harde’ resultaten willen kunnen overtuigen. Cijfers die de successen kunnen aantonen. Daarvoor zou een goed monitor- of beoordelingssysteem voorhanden moeten zijn, dat ook de afwachtende, of misschien zelfs sceptische leerkrachten over de streep trekt. Jammer genoeg is dat er bij mijn weten niet.

Sleutel
De groepsleerkrachten zijn meestal in de vaklessen van Maas en Villa Zebra aanwezig. Ze maken aantekeningen en verslagen, schieten foto’s, nemen filmpjes op. Zo hopen we dat de inspiratie uit Stel je voor doorwerkt naar de andere vakken. Hierin valt nog een boel winst te behalen. Hoe dat moet gebeuren, zou ik zo één twee drie niet weten. Er valt namelijk een fundamenteel verschil te overbruggen. Groepsleerkrachten proberen, volkomen begrijpelijk, zo goed mogelijk de gestelde leerdoelen te halen. Maar de basishouding bij het geven van creatieve vakken is juist niet doelgericht. Daar richt je je juist op het proces, dat zo goed mogelijk de ruimte moet krijgen. De doelgerichte houding versus de procesgerichte houding. Het blijkt vaak lastig met elkaar te combineren. Maar hoe lastig misschien ook, juist in het overbruggen van die twee ligt volgens mij de sleutel tot het integreren van cultuuronderwijs en de zogeheten zaakvakken. Van onze leerkrachten weet ik dat ze primair het onderwijs ingegaan zijn met de motivatie om de ontwikkeling van kinderen te dienen. Dat dit niet per se hetzelfde is als op tijd gestelde doelen halen, dat vuurtje wil ik graag aanwakkeren.

Judith van Gelder, Intern Cultuurcoördinator op De Wilgenstam